zaterdag 25 december
De ochtend begon dat ik een bericht tegen kwam dat mijn ex zijn nieuwe vriendin nu officieel bij hem woont. Op zich geen probleem. Alleen kwam het dan bij mij naar boven dat het pijn doet dat ik vervangen ben. Niet voor mijn ex. Maar bij de kinderen. Ze zitten wel veel op kot, naar bij hen is nog altijd hun thuis. Ik heb daar 19 jaar voor hen gezorgd en dan heeft zij die taak over genomen. Het zijn stomme kleine dingen; zij doet de was, gaat winkelen,... Dingen die ik niet meer voor hen doe. En toen ze op kot gingen en ik dit ook al minder moest doen voor mij de start is geweest om meer te gaan drinken.
Ik kan de situatie niet veranderen, dus zal dit toch moeten aanvaarden en proberen om er op een andere manier nuttig te zijn voor mijn kinderen. Of het zo te zien, want als er iets is bellen ze nog wel naar mij om raad, als ze een keer bij mij komen vertellen ze wel over hun leven,... dat zijn de dingen die ik moet koesteren en van genieten en niet denken aan de dingen die ik niet meer heb.
Ik ben over al deze gedachte en pijn die ik er over voel ook over gaan praten met een begeleider, wat niet zo makkelijk was voor mij, maar om het uit te spreken wel makkelijker maakt om er verder over na te denken en te zien hoe ik hier mee verder kan. En dat wordt stilaan iets duidelijker en daarom beter te plaatsen en te verwerken ipv naar de drank te grijpen.
Want je kinderen zijn en blijven toch altijd je kinderen en hen gelukkig en gezond zien is het beste gevoel van heel de wereld. 
